Visitando a Amazonía

A fin de semana pasada tiven a sorte de poder visitar o Amazonas, e non podo facer outra cousa que recomenarvolo a todos, porquee IMPRESIONANTE. Sen dúbida, o río máis caudaloso do mundo, o segundo máis longo, ten o 35% da auga doce do mundo, etc., non defrauda.

 O amazonas dende o avión

Para empeza, a chegada en avión xa impacta, porque vese o río dende moitos kilómetros antes, e a medida que te achegas vai ocupando cada vez máis campo de visión, mentres o chan está cuberto por un manto de vexetación mesta. Cun pouco de sorte, cando o avión fai a maniobra de aproximación podes ter unha vista tan impactante como a das fotos.

Maloca en construcción no medio da cidade

A capital da Amazonía colombiana é Leticia, unha cidade bastante fea e subdesenvolvida, pero que de cando en cando pode agasallarte con algo tan exótico coma unha maloca tradicional no medio das casas (en realidade casas e leiras, que todo está misturado), que é a vivenda tradicional da etnia ticuna, predominante na zona que visitamos.

Lago diante do noso hotel (dentro do recinto)

 Descansando nas hamacas do hotel

 Curiosidades da cidade

A cidade de Leticia comparte fronteira terrestre coa cidade brasileira de Tabatinga, e en realidade son a mesma cidade, só que polo medio hai unha fronteira, eso sí, está aberta e non fai falta amosar pasaporte nin nada, basta con cruzar unha rúa e pasas de Colombia a Brasil.

Foto tomada dende chan colombiano ós meus colegas, que están en Brasil

Así que p primeiro día tocou ir ata o país da orde e o progreso, onde fixemos algunhas cousas típicas como mercar chanclas Ipanema e Hawaianas e beber caipirinhas, só nos faltou bailar un pouco de samba...

Tomando Caipirinhas mentres caía o diluvio

Ceando con cervexa Skol (ainda existe en España?)

E despois de visitar o Brasil, tocou por fin navegar polo río...

Embarcadoiro en Leticia (moi profesional, eh?)

A nosa barca

A nosa barca xa no Amazonas

Navegando con chan peruano de fondo

A zona na que estivemos coñécese como "as tres fronteiras", xa que ademáis das mencionadas Colombia e Brasil, tamén está a fronteira peruana, a onde nos diriximos para visitar a uns pobres animaliños "salvaxes" que indíxenas peruanos tiñan domesticados. Para os animais é unha pena, pero o certo é que se os indíxenas o fan é por culpa de nós, os turistas, que pagamos por miralos...

A sensación de ter semellante cocodrilo a tan poucos metros é indescriptible

Anaconda xoven. Estes bechos chegan amedir ata 12 metros...

Ata aquí o ecuador da viaxe. Ó día seguinte mudámonos dende o hotel da cidade a outro hotel situado no Parque Nacional Natural Amacayacu, un paraíso aillado do mundo onde non hai máis que ese hotel, o río e vexetación. Pero esa parte xa vola contarei mañá...

Camiño do Amacayacu