Enlaces

martes, 22 de mayo de 2012

Quito

Rúa de Quito cun protagonista involuntario. Estes son os teus 15 minutos de fama amigo...
O meu primeiro contacto con Ecuador foi a súa capital: Quito.

Praza Grande
Quito é unha cidade preciosa, co casco vello máis grande e mellor conservado de Latinoamérica, polo que paga moitísimo a pena pasealo ben a fondo e sen presas para sentir o seu encanto colonial.

Catedral primada de Quito

Unha das curiosidades da cidade vella de Quito é que foi o primeiro en ser nomeado Patrimonio da Humanidade pola Unesco xunto co de Cracovia, onde tiven a oportunidade de vivir durante 8 meses.

Rúa de Quito
A cidade é espléndida, pero ten un clima un pouco raro, e é que cando está despexado vai un calor tremendo, pero en canto unha nuve cubre o sol fai falta poñerse unha chaquetiña por mor do fresco; e todo en cuestión de minutos. No meu caso foi suficiente media horiña de sol intenso para chamuscarme o pescozo e a parte superior das orellas...

Unha das múltiples igrexas da cidade
Outra das cousas que me chamaron a atención foi que as igrexas (moi abundantes) da capital ecuatoriana son todas de dúas cores: a fachada principal mantense na pedra orixinal, mentres o resto está cuberto de cal branca, polo que son unha mistura entre as igrexas de pedra que coñecemos no norte de España e as igrexas brancas de estilo colonial que vexo últimamente por este recuncho do mundo.

Teatro Bolívar no centro de Quito que foi devorado polo lume hai ano e medio
Pero sen dúbida, o máis característico de Quito son a cantidade de volcáns que rodean a cidade. Dende os miradoiros poden albiscarse ata 16 volcáns nos días máis claros. Eu tiven a mala sorte de que me tocaron días moi anubados, polo que me quedei coas ganas de ver algúns volcáns nevados tan espectaculares coma o Cotopaxi ou o Cayambe. O que sí que non tiven problemas en admirar foi o Pichincha, un volcán situado na beira da cidade; tan achegado está a Quito que, de feito, marca a súa marxe occidental.

Volcán Pichincha
Podería dicir moitas cousas máis desta preciosa cidade, pero todo se resume en que Quito é a cidade máis bonita das que levo visto nesta beira do Atlántico e estou seguro de que é unha das máis bonitas de toda Latinoamérica, sen dúbida.

Rúa de Quito cunha parte do Pichincha ao fondo

As casas pintadas en cores "pastel" danlle un toque moi fermoso ó casco vello

Estatua no medio da Praza da Independencia (ou Praza Grande)

Basílica do Voto Nacional ó fondo

Igrexas en dúas cores, unha das características da cidade

Fachada do Teatro Bolívar

Un pouco de autobombo, por que non?

Estatutas de Don Quixote nun dos floridos balcóns quiteños

Fachada principal da Basílica do Voto Nacional

Unha das empinadas rúas da cidade

Basílica do Voto Nacional, un dos sinais de identidade da cidade

Monumento de homenaxe ós libertadores

Outra rúa con encanto (coma a maioría das rúas do centro)

Eu onda o Mariscal Sucre, un dos meirandes próceres da independencia da Gran Colombia

No hay comentarios:

Publicar un comentario