|
Praza Botero co Museo Nacional de Antioquia ao fondo |
Como xa dicía no meu post anterior, o máis fermoso de Medellín é o enclave no que está situada máis que a propia cidade en sí, pero esto non significa que non haxa algúns rincóns con encanto que paguen a pena ser visitados.
|
Paseantes e vendedores na Praza Botero |
A praza Botero, situada en pleno centro de Medellín é un espazo de 7.000 metros cadrados no que se expoñen de forma permanente 23 esculturas de Fernando Botero e que está situado ao pé da fachada principal do Museo Nacional de Antioquia e do Pazo da Cultura Rafael Uribe Uribe.
|
Cabalo desproporcionado co selo inconfundible de Botero |
Persoalmente a obra de Botero non me atrae moito, pero teño que recoñecer que a praza ten o seu encanto e que boa parte deste encanto depende das esculturas.
|
Guerreiro coa picha manoseada polos amantes das artes |
Aínda así, con toda a arte que atesoura (ou que se supón que atesoura) este rincón, vese que os usuarios "pasan" bastante do tema e que o que máis se desfruta é de facerse a típica foto guarro-cómica. Podo dar fe de que non había ningunha escultura que estivese espida espida que non tiveses manoseado o rabo ou as tetas... É unha das desvantaxes do bronce, que perde a cor se se sobetea demasiado...
|
Cúpula do Pazo da Cultura Rafel Uribe Uribe |
|
Pazo da Cultura Rafael Uribe Uribe |
No hay comentarios:
Publicar un comentario