Monguí, o meu pobo favorito de Colombia

Paseando por Monguí en boa compaña

Chegou a hora de rematar con Boyacá, aínda que sigo sen ter tódalas fotos que quixera. A viaxe rematou en Monguí, un pobo situado no medio dos Andes, afastado de todo e onde, por fortuna, aínda se conserva un espírito do máis auténtico e que se converteu rápidamente e sen lugar a dúbidas no meu pobo favorito dos poucos que levo visto no país.

Colombia auténtica

Monguí é todo o contrario ó que vos imaxinades de Colombia, non ten nada de exótico. Non é máis ca unha pequena aldea onde a xente te saúda ó pasar, onde acodir a misa é o principal acontecemento semanal, onde te podes atopar a toda a mocidade do pobo con só dar un paseo de 10 minutos polas dúas cantinas que hai. Completan o panorama un clima coma o do outono galego e un ambiente eminentemente rural que semella moito máis a unha aldea galega que a un pobo caribeño, de non ser polas intensas cores das súas casas. Podería ficar aquí unha longa tempada, afastado de todo, non me cabe dúbida. 

As miñas pelotas

Para rematar, unha anécdota ben curiosa. Este pobo é a capital da fabricación de balóns do país, así que non puiden resistir a tentación...

Tanta é a importancia que ten a fabricación de pelotas en Monguí que lle ergueron un monumento ós pioneiros do sector, que alá polos anos 30 ensinaron a coser balóns ós campesiños, creando da nada unha industria que perdura ata o día de hoxe. Estes pioneiros eran Manuel e Froilán Ladino Agudelo.

Froilán, Agudelo... Vese que non son o único galego ó que lle gustou este pobo o suficiente como para quedarse.