O cambio de garda máis famoso do mundo prodúcese en Londres, pero como non estou alí senón en Bogotá, pois tiven que conformarme co cambio de garda na casa do presidente da República, que pode non ser igual ó británico, pero taménche ten o seu aquel.
Para empezar vai chegando o batallón encabezado pola banda de música e,
sorpresa!, veñen tocando o xilófono! Poucos instrumentos se me ocorren
que soen menos marciais que un xilófono, pero éche o que hai... Ó final
acostúmaste e non soa tan mal, tendo en conta que é música militar,
claro... Neste momento venme á cabeza esa cita de Groucho Marx que di: "A xustiza militar é á xustiza o que a música militar é á música..."
A banda de xilofonistas
Entrada das tropas no patio de armas
Tomando posicións no patio de armas |
"Botones" dun hotel? |
Entre as diferentes tropas que formaban o batallón destacaban os frikazos vestidos de "botones", empezando polo seu traxe e continuando cos seus movementos. Estes fulanos teñen unhas coreografías ben graciosas e un dos roles máis importantes en todo o espectáculo, como é o de baixar e doblar o bandeirolo xigante que ondea no patio para entregarllo ó batallón saínte.
Baixando a bandeira |
Trasladando a bandeira ó centro do patio para doblala |
Paseos e máis paseos polo patio ó son da música
O certo é que ver toda esta parafernalia militar resulta curioso, pero ó final o espectáculo faise un pouco longo (a min polo menos fíxoseme longo de máis...), xa que se pasan 50 minutos paseando dun lado para outro tocando as súas apaixoantes melodías de trompeta, corneta e xilófonos... Eu creo que con 20 minutos chegaba ben para ver o que hai que ver, pero bueno, aquí non mando eu...
No hay comentarios:
Publicar un comentario